Uitgegeven 30 april 2018

Blaffende honden zorgen voor veel irritaties en kunnen burenruzies veroorzaken. Wist je dat een blaffende hond al snel het volume van een cirkelzaag produceert?
Heel even is dit wel te verdragen, maar aanhoudend geblaf werkt op de zenuwen. Helemaal als dit op rustige momenten zoals 's ochtends, in het weekend of laat in de avond is. Honden die constant blaffen zijn een overlast voor de omgeving. Waarom blaft een hond eigenlijk? Als we daar antwoord op hebben, kunnen we het blafgedrag bijsturen, zodat de overlast vermindert. Om hier achter te komen, gaan we even helemaal terug naar het 'ontstaan' van de hond. 

Waarschuwende wolven
De gedomesticeerde hond stamt af van de wolven. De hond kwam waarschijnlijk naar de mens toe vanwege de afvalhopen buiten een nederzetting. De mens zag het nut van de dieren in omdat ze waarschuwden als er iemand naderde. De dieren hadden ook voordeel om bij een nederzetting te leven, het leverde immers een makkelijke maaltijd op. Later is de mens honden gaan selecteren. Honden die blaften werden gebruikt voor het waken. Stille en snelle honden werden gebruikt voor de jacht. Weer later zijn combinaties gemaakt waarbij blaffende honden voor de jacht werden gebruikt, de Basset is hier een goed voorbeeld van. Deze honden sporen het wild op waarbij ze de jager met hun luide blaf aangeven waar dat zich bevindt.

Aanleg
Als je terugkijkt in de historie, kun je dus stellen dat wij ervoor hebben gezorgd dat bepaalde rassen meer aanleg hebben voor het blaffen dan andere rassen. Bovenaan de 'blafladder' staan onder andere de Beagle en de West Highland White Terrier. Maar je hebt ook rassen die zelden zomaar blaffen, zoals de Akita en de Alaska Malamute. Maar ook al heeft een bepaalde hond of ras een aanleg voor blaffen, het is mogelijk dit te veranderen. De mate waarin een hond blaft is niet alleen afhankelijk van de genen, maar ook het resultaat van aangeleerd gedrag. Verder kan blaffen komen door stress of opgekropte energie, en honden kunnen blaffen ook inzetten om aandacht te vragen.

Verschillende soorten blaffen
Het blaffen is grofweg in zes groepen in te delen: attentie, opwinding, angst, frustratie, verdediging en aandacht.
Attentieblaf: dit is letterlijk één blaf die vaak wordt gemist, omdat de hond hem maar eenmaal laat horen. De hond wil zeggen: iets heeft aandacht nodig. Het kan zijn dat iemand nadert of dat de hond iets heeft gehoord. Honden geven hiermee ook aan dat het aan ons is om daar actie op te ondernemen. Eventueel geven ze nog een keer een blaf af. Als hierop niets gebeurt, gaan ze meestal over tot series van blaffen.
Opgewonden blaf: als een hond opgewonden is over een bepaalde toestand, bijvoorbeeld vlak voor het uitgaan, blaft hij hoger dan normaal. Ook kan hij tussen het blaffen door piepgeluiden produceren. Het blaffen gaat niet de hele tijd door en gebeurt veel in series. Tijdens het blaffen rent de hond vaak in rondjes door de ruimte heen of maakt sprongen.
Angstblaf: deze blaf lijkt veel op de opgewonden blaf. Het is een hoge blaf, neigend naar middelhoog en iets langer dan een opgewonden blaf. Je hoort de angst door de blaf heen. Ook bij deze blaf zal de hond veel bewegen door de onrust die door de angst wordt veroorzaakt. Naarmate de angst toeneemt, zal het blaffen afnemen. Als de hond niet weg kan, is de kans groot dat hij zich gaat verdedigen
Verdedigingsblaf: blaffende honden bijten niet? Deze blaf laat anders weten. Het is een scherpe, zware blaf. Soms zal de hond er nog bij grommen. Voordat een hond deze vorm van blaffen gaat gebruiken, heeft hij al meerdere signalen laten zien. Signalen om ervoor te zorgen dat hij niet hoeft te vechten. Deze blaf kan bijvoorbeeld volgen op de angstblaf, als de bedreiging niet afneemt en de hond duidelijker zal moeten maken wat hij bedoelt. Als hier geen aandacht aan wordt gegeven, zal de hond zich genoodzaakt voelen zich te verdedigen.
Frustratieblaf: een blaf die constant door blijft gaan en wat lager is dan een normale blaf. Af en toe wordt de blaf onderbroken door een huil. Het blaffen van de hond toont aan dat hij gefrustreerd of verveeld is. Tijdens het blaffen kan de hond gaan ijsberen of graven. Hij kan zijn frustratie ook uiten door overmatig likken of door zichzelf kaal te bijten>
Aandachtblaf: op een normale toon blaft de hond in series van drie aaneengesloten blaffen. Na de derde blaf neemt hij even pauze om te kijken of hij aandacht krijgt. Zo niet, dan blaft hij weer drie keer, net zolang tot hij aandacht krijgt. Dit soort blaffen is aangeleerd en de hond weet dat als hij lang genoeg doorgaat, er aandacht volgt.

Stoppen met blaffen
In de praktijk zullen de opgewonden blaf, vooral de frustratieblaf en een aanhoudende aandachtblaf de grootste hinder veroorzaken bij de buren. Je ziet vaak dat deze probleemhonden niet begrepen worden. Sommige honden krijgen te weinig beweging, maar ook te veel doen met de hond kan voor onrust zorgen en zo het blaffen stimuleren. Andere honden zijn weer onzeker of bang. Om het blaffen te verminderen, een blaf op zich is zeer nuttig en moet je niet volledig afleren, is het dus belangrijk de oorzaak te weten te komen. Waarom is je hond onrustig als je even weggaat? Waarom volgt hij je overal in huis? Als je kunt achterhalen waar het blaffen vandaan komt, kun je aan de slag om het probleem op te lossen. Dit zal rust geven bij de hond, waarmee de rust ook terugkeert in huis of tijdens de wandeling.

Uitgegeven 9 april 2018

Goed slapen is niet alleen voor mensen essentieel, maar ook voor honden. Wanneer een hond niet goed of niet genoeg slaapt kan dit tot gezondheids- en gedragsproblemen leiden. Maar hoeveel slaap heeft een hond eigenlijk nodig en hoe kun je ervoor zorgen dat je hond goed slaapt?

Waarom is slaap zo belangrijk?
Slaap is ten eerste noodzakelijk om te herstellen van stress.
Gedurende de dag wordt het zogenaamde "stressemmertje" langzaam steeds voller en tijdens de slaap worden de verschillende stresshormonen weer afgebouwd waardoor het lichaam weer uitgerust en met een “leeg emmertje” aan de volgende dag kan beginnen. Wanneer een hond onvoldoende slaapt, nemen de stresshormonen echter niet af, maar toe. Het emmertje loopt dus over. Te veel stress zorgt er bovendien voor dat de hersenen minder effectief zijn en een hond trager leert en slechter train baar is. Ook wordt een hond prikkelbaarder en reactiever. Dit kan ertoe leiden dat een hond (meer) gaat uitvallen, veel blaft en slecht met prikkels om kan gaan.
Omdat veel stress er bovendien ook weer voor zorgt dat je slecht in slaap kunt komen, ontstaat er dus al snel een vicieuze cirkel: de hond slaap te weinig, stresshormonen worden niet afgebouwd, de hond is minder goed in staat om te leren, waardoor de hond gestrester raakt en slechter slaapt etc. Bij een hond die reactief is of overmatig reageert op allerlei prikkels in zijn omgeving, is trainen alleen dus niet voldoende maar moet er ook worden gekeken naar de hoeveelheid stress die de hond ervaart en hoeveel en hoe goed de hond slaapt. Alleen dan is het mogelijk om het gedrag blijvend te veranderen.
Tijdens de slaap wordt bovendien de energievoorraad van de hersenen aangevuld. Omdat de hersenen tot wel een kwart van alle energie in het lichaam verbruiken is dit erg belangrijk om goed te blijven functioneren. Ook worden nieuwe ervaringen verwerkt tijdens de slaap en herinneringen worden aangemaakt. Wanneer je met een hond traint en hem nieuwe dingen leert, verwerken de hersenen deze ervaringen en nieuw geleerde vaardigheden tijdens de slaap. Vaak zien we dit ook aan de hond, wanneer deze tijdens de zogenaamde REM-slaap met zijn pootjes trappelt, zijn ogen heen en weer beweegt of blafgeluidjes maakt. Heb je dus met je hond getraind, laat hem dan daarna lekker slapen om alles te verwerken en op te slaan.
In sommige gevallen wil je echter juist niet dat je hond de ervaring verwerkt en opslaat in zijn hersenen, bijvoorbeeld na een potentieel traumatische ervaring zoals erg schrikken van een knal of een aanval door een andere hond. Vlak na een hele nare ervaring kun je je hond dus beter níet laten slapen maar houd je hem liever een tijdje wakker om te voorkomen dat de hersenen de vervelende ervaring verwerken en de herinnering wordt vastgezet in de hersenen, waardoor een trauma ontstaat. Nadat je hem een tijd hebt wakker gehouden, laat je hem vervolgens natuurlijk juist wel veel slapen om stress te kunnen afbouwen.

Hoeveel slaap heeft een hond nodig?
Het slaappatroon van een hond is iets anders dan dat van mensen. Wij slapen alleen ’s nachts en in een aaneengesloten periode van circa 8 uur. Honden slapen daarentegen ook veel overdag en verspreiden de benodigde slaap over meerdere kortere momenten. In totaal heeft een hond ongeveer 12-14 uur slaap nodig. Bij pups en oudere honden kan dit zelfs oplopen tot 18 uur of meer per dag.
Ook zwerfhonden die zelf kunnen kiezen hoeveel ze rusten, blijken maar liefst 40% van de dag te slapen. En ook als ze wakker zijn brengen ze daarbij opgeteld nog zo’n 5 uur per dag liggend en rustend door. Uit onderzoek onder huishonden is tevens gebleken dat honden die in totaal 17 uur per dag slapen en rusten het minste stress hadden.
Honden hebben dus veel meer slaap nodig dan mensen en brengen naast de nacht ook een groot deel van de dag slapend en rustend door. 

Kwaliteit van slaap
Maar om voldoende te kunnen slapen, heeft een hond wel een geschikte slaapplaats nodig. Net als wij geven honden de voorkeur aan een warme, veilige en liefst hoge slaapplaats. Daarom houden honden er ook zo van om op de bank te liggen of zelfs in bed. Bovendien zijn honden sociale slapers,
wat betekent dat ze het liefst samen met ons en eventuele andere honden slapen. Dit heeft dus helemaal niets met dominantie te maken!
Mocht je het toch geen prettig idee vinden om de hond op de bank of in bed te laten slapen, dan kun je ook andere comfortabele ligplaatsen creëren. Er zijn bijvoorbeeld stretchers voor honden te koop of verhoogde manden zodat de hond hoog en warm kan liggen. Zorg bovendien voor meerdere slaapplaatsen, zodat de hond kan kiezen waar hij wil liggen. Ook is het belangrijk dat de hond niet constant gestoord wordt en er voldoende rust is om te kunnen slapen. Zet bijvoorbeeld de radio aan met rustige muziek zodat er minder prikkels van buiten binnendringen en leer kinderen om de hond met rust te laten als hij op zijn slaapplaats ligt. Mocht je een druk huishouden hebben, zorg dan met behulp van een bench, ren of het inrichten van een rustige kamer voor genoeg rustmogelijkheden voor de hond.

Conclusie
Als een hond onvoldoende slaapt, kan dit bijdragen aan probleemgedrag zoals overmatig blaffen, uitvallen of angstig zijn. Slaap is nodig om stress af te bouwen, nieuwe ervaringen te verwerken en om goed te kunnen leren. Honden hebben zo’n 17 uur rust nodig per dag en slapen het liefst op een warme, zachte en verhoogde plek en dichtbij de andere leden van het gezin. 

Uitgegeven 23 maart 2018

Waarom eet mijn hond poep?
We zijn dol op onze honden, met al hun gekke acties en vieze gewoonten.
Maar poep eten is hierbij toch een uitzondering op de regel.
En wat kunnen wij als eigenaar hier aan doen?
Gelukkige honden dook diep in de materie, voor alle feiten over poepetende honden.

Help, mijn hond eet poep!

Onze honden hebben heel wat gewoonten die wij maar vreemd vinden. Lekker rollen in de drek, poelen vol stilstaand water, of in dode beesten. Om over aan elkaars achterste ruiken nog maar te zwijgen.
Gelukkig kunnen we om de meeste rare acties wel lachen. Maar poep eten, dat is er één waar we met ons hoofd niet bij kunnen. Hoe kun je dit nou uit vrije wil doen?
Naast het feit dat we poep eten onsmakelijk vinden, brengt het ook risico met zich mee. De ontlasting van dieren kan zoönosen bevatten: ziekten of parasieten die overgebracht kunnen worden op de mens. Wij blijven dus liever uit de buurt van andermans poep!
Poep eten is een veel voorkomend gedragsprobleem bij honden. Sommige honden doen het eenmalig, anderen doen het zodra ze de kans krijgen. Nou nou, zul je denken: gedragsprobleem? Het is wel vies, maar is het ook erg?
Het vervelende met poep is, dat er overblijfselen in zitten van alles wat men binnenkrijgt. Dit betekent parasieten, medicatie, en in het geval van mensenpoep ook drugs! Dit kan levensgevaarlijk uitpakken.
Onderzoek toonde aan, dat zo’n 20 tot 33% van de honden poep eet van hun eigen soort en wel 85% van andere diersoorten. Maar waar komt dit gedrag eigenlijk vandaan?

Waarom eet mijn hond poep?

De hamvraag is natuurlijk, waar komt dat poep eten nu vandaan? Poep eten heet officieel coprofagie. Het lijkt tegennatuurlijk, maar soms is dit voor honden heel normaal.
Bijvoorbeeld: een teefje likt haar pasgeboren pups in de eerste weken schoon van ontlasting. Zo stimuleert ze de kleintjes om te poepen, maar houdt ze ook het nest schoon.
Pupjes nemen dit vaak over van de moeder. Zo eten ze in de eerste weken vaak hun eigen uitwerpselen en die van broertjes en zusjes op. Ook hebben ze de neiging om de wereld te verkennen via hun mond. Hierdoor verdwijnt er van alles naar binnen. Dit gedrag is vaak voor de eerste verjaardag van de pup weggeëbd
Ook wordt als reden gegeven, dat de hond van oudsher al zijn voedsel bij elkaar scharrelt. Wanneer je schooit, kun je niet kieskeurig zijn. En in poep kunnen belangrijke (gedeeltelijk) onverteerde nutriënten zitten, die de hond gebruiken kan.
Daarnaast wordt er gespeculeerd dat de hond van het baasje leert zijn “rommel op te ruimen”. Hier is echter nog geen onderzoek naar gedaan.
In sommige stadia van het leven kan poep eten dus heel normaal zijn voor je hond. Maar gaat je volwassen hond ineens zijn eigen poep eten, of dat van andere honden of dieren? Dan is het wijs hem te laten nakijken door een dierenarts.

De gezondheid van je hond en poep eten

Er bestaat nog veel mysterie rond het eten van poep, toch worden vaak de volgende situaties als oorzaak genoemd:
1. Stress
Je hond kan per ongeluk poepen omdat hij angstig of nerveus is, en eet vervolgens de poep op uit angst voor straf. Frustratie (bijvoorbeeld kennel- of verlatingsangst) of pure verveeldheid kan hier ook toe leiden.
2. Dieet
Wanneer je hond belangrijke nutriënten mist of tekort komt, kan hij zijn uitwerpselen gaan “hergebruiken”. Dit zien we bij verschillende diersoorten, voor konijnen is dit bijvoorbeeld heel normaal. Er bestaat een theorie die aanhoudt dat een Vitamine B tekort tot poep eten zou leiden.

Honden hebben coprofagie van nature niet nodig, dus is het wijs om het dieet onder de loep te nemen. Krijgt je hond wat hij nodig heeft?
Hongerige honden grijpen soms alles wat ze kunnen. Of krijgt je hond misschien teveel? Soms wordt er gezegd dat een overvoede hond niet alle voedingstoffen in één keer uit het vele voedsel kan verteren. Coprofagie kan hierbij helpen de gemiste stoffen opnieuw een kans te geven.
3. Organen
Poep eten kan ook een symptoom zijn van een slecht werkende lever of alvleesklier. Ook aandoeningen zoals diabetes of de ziekte van Cushing kunnen leiden tot het eten van poep. Vaak wordt het hondenlichaam hierbij aangespoord meer te gaan eten.
4. Aandacht
Sommige honden krijgen te weinig aandacht. Soms ligt dit bij het baasje, soms bij de hond. Maar sommige honden gaan werkelijk alles doen om die felbegeerde aandacht te verkrijgen.
Vaak krijgen honden die poep eten flink op hun donder, wanneer ze betrapt worden. Maar voor sommige honden, is negatieve aandacht ook aandacht. Houd dit in je achterhoofd bij de training: straf kan ongewild een beloning zijn.

Belangrijk: Parasieten!
Een parasitaire infectie, zoals bijvoorbeeld wormen, is zo opgepikt bij het eten van ontlasting. Laat hier dus altijd je hond op nakijken. Wees er snel bij, want sommige parasieten tasten binnen korte tijd het zenuwstelsel aan. De gemaakte schade is dan niet meer te herstellen.

Je hond afleren poep te eten

Wanneer je hond eenmaal poep eet, is het lastig weer af te leren. Het allerbelangrijkste hierbij, is dat je weet wat eraan ten grondslag ligt.
Is een eventuele medische oorzaak al uitgesloten? Of is het ondertussen opgelost, maar eet de hond nog steeds poep? Dan heb je kans dat het een aangeleerde neiging is geworden.
Belangrijk met afleren, is positiviteit. Straffen en boos worden zorgt voor stress, en kan je hond nog meer aanzetten tot het ongewenste gedrag. Kans dat hij het ook nog eens stiekem, of net buiten je bereik gaat doen!
Laat altijd je dieren hun behoefte buitenshuis doen, zodat je hond niet makkelijk wat naar binnen snoept. Vervolgens kan de eerste weken het uitlaten alleen wanneer de hond aangelijnd is. Zo voorkom je dat het gedrag buiten jouw controle om toch plaatsvindt.
Ga wat ondernemen met je hond. Fiets, frisbee, als jullie maar lekker bezig zijn. Zo kan je hond zich ontspannen en poepfocus vergeten.
Komt je hond in de buurt van poep, of heeft hij net zijn behoefte gedaan? Roep hem, en lok hem weg met wat overheerlijks: een favoriete brok, een gedroogd stuk pens, een stuk kaas. Het kan zijn dat je in het begin heel snel zult moeten zijn. Maar legt de hond de link tussen zijn behoefte doen en een stukje kaas? Dan heb je kans dat hij zijn minder fraaie snack links wil laten liggen.
Blijf altijd positief en enthousiast, maar beloon nooit wanneer je hond toch poep heeft gegeten. Negeer het incident en probeer het later opnieuw.
Let erop dat je bij de training nooit teveel druk op het poepen zelf legt: sta jij als een adelaar de boel in de gaten te houden, dan kan het zijn dat je hond niet meer durft te poepen.